We liggen al meer dan een week in Castelsardo en na het vertrek van Marleen en Wiedse hebben we eigenlijk niet veel meer ondernomen. We doen de boodschappen, wandelen een klein stukje, regelen de was en gaan allebei naar de kapper. We hikken een beetje tegen het vertrek van Sardinië aan, immers hier nemen we afscheid van de Jonas. Met Jan en Jose zijn we nu bijna een jaar lang opgetrokken van haven naar haven, vanaf de Spaanse Noordkust. Ook brachten we samen de winter door in Portimão, bezochten we vele plaatsen in Portugal en Spanje, kortom beste maatjes!!! Het afscheidsmoment komt toch; de Jonas gaat verder naar het zuiden (Sicilië) en wij naar het noorden (Z-Frankrijk). Dinsdag 18 juli is het dan toch zover: op tijd in de ochtend nemen we afscheid van Jan en Jose en maken we los. Zwaaien naar onze vrienden tot we ze niet meer kunnen zien! Dan de zee op, richting Straat van Bonifacio. Er staat nauwelijks wind. Al na enkele mijlen zien we Corsica liggen, toch nog zo’n 30 mijl verwijderd. We naderen de indrukwekkende rotskust van Bonifacio en kijken onze ogen uit. De haven ligt achter een heel hoge rotswand, je gaat als het ware “het hoekje om” de haven in.

Hier is het een drukte van belang: van alle kanten vliegen rondvaartboten, megajachten, zeilboten, speedboten en de dinghy’s van de havenhulpen je voorbij. Het is een grote ongeorganiseerde drukte. Het duurt even voordat we een plek hebben, ondanks dat we gereserveerd hebben. Er is niets bekend bij het havenkantoor over onze reservering, ondanks dat we op de I-Pad laten zien dat ze die bevestigd hebben. Het is een grote chaos daar rond de boekingen en reserveringen. Onze bedoeling is hier een paar nachten te blijven, rondkijken en weer verder.

Als een langer verblijf dan één nacht alweer op verzet binnen het havenkantoor leidt (ondanks onze reservering voor 3 dagen) zijn we het zat. We blijven hier geen moment langer dan nodig. Maar goed ook trouwens, want om 22.00 uur start op 20 meter van onze boot de “openlucht-disco” en die dreunt met plenty decibellen door tot 04.00 in de ochtend.

Wel hebben we ’s-avonds nog gezellig geborreld met Sarah en Thijs (met hun Halcyon Days -een Varn-27- binnendoor gevaren vanuit Nederland) die op weg zijn naar Griekenland. We doen die nacht nauwelijks een oog dicht en zijn blij dat we maar één nacht hebben betaald: weg hier, de schitterende stad en de omgeving ten spijt. Al vroeg zijn we dan ook weer onderweg richting Propriano, een kleine 35 mijl verder. In de haven van Bonifacio hijsen we het zeil en vlot zijn we de haven uit.

We varen tot Punta Murtolli tegen de wind in op de motor, maar dan gaat het verder op zeil. Als we de golf van Valinco binnen komen valt de wind weg en gaan we het laatste stuk weer op de motor. In de haven van Propriano eerst diesel gebunkerd en afgemeerd op een prominente plaats aan de baaikant van de haven.

Heerlijk hier die rust na de kermis in Bonifacio! Vanuit de haven ziet het plaatsje er mooi uit, maar als we door de straten lopen valt het allemaal wat tegen: een vrij jonge stad, waar met name door de jachthaven en de ferry-haven wel leven is. We blijven twee nachten. Vrijdag 21 juli rustig losgemaakt en varen we de baai van Valinco weer uit. De wind trekt aan als we de Golf van Ajaccio oversteken en vervolgens vanaf Kaap Feno de grote baai van Sagone. Nabij Sagone neemt de wind af en vinden we een mooie ankerplek in een azuurblauwe zee nabij een parelwit strand.

Lekker gezwommen, even zonnen, een drankje en dan naar bed. Tenminste dat denken we: de wind is inmiddels gedraaid en er staat een fikse swell de ankerbaai in. We doen nauwelijks een oog dicht en moeten moeite doen om niet uit bed te vallen, zo sterk rolt de Aveline. Zaterdag op tijd op en meteen anker op. Er wordt sterke wind verwacht vanaf zondag en we willen dan ook graag in een haven liggen. Er staat geen spat wind en het is erg heet.

 

We varen hier langs een rode rotskust met heel veel prachtige ruwe baaien, genoeg te zien dus.

 

Onderweg ook nog onze Dalton-vlag vervangen, de laatste die we hebben. De oude was weer tot op de draad versleten.

In Calvi liggen we tussen de motorjachten in de oude haven. We liggen er zowat op het terras (enkele meters achter de boot) en het is een drukte van belang met eters, drinkers en bootjeskijkers.

 

We hebben veel bekijks en regelmatig vraagt een kijker waar “Herkingen” (staat achter op de boot) toch in hemelsnaam ergens in Nederland ligt! Calvi is een prachtige plaats, met een “bovenstad” en een “benedenstad”.

Beneden is alles geconcentreerd rond de haven met de enorme superjachten en rondvaartboten. Boven staat de oude citadel, een zwaar ommuurd gedeelte met de kathedraal en hier stond het geboortehuis van Columbus. Een prachtig uitzicht is inclusief als je de wandeling naar boven hebt gemaakt. Rond de haven veel restaurants, mode-winkels, delicatessenzaken en vers-winkels. Kortom de eigen keuken wordt weer weinig gebruikt. We wachten hier op een weer-gat voor de oversteek naar Z-Frankrijk.