Zondag 1 januari 2017. Na een gezellige en bourgondische oudejaarsavond aan boord van de Triskel liggen we natuurlijk veel te laat -na het prachtige en goeddeels professionele vuurwerk- in bed, en daarmee ook ’s-ochtends niet te vroeg op. Het vuurwerk verloopt overigens ietsje anders dan we in NL gewoon zijn: hier wordt oudjaar helemaal niet geknald, en pas om 12.00 middernacht steekt men vuurwerk af. Om 12.15 is dat gebeurd en keert de rust weer terug.
De hele dag plegen- en krijgen we telefoontjes met nieuwjaarswensen en brengen we de buitenlandkosten voor onze telefoon-provider op een fors hoog niveau, maar dat mag ook weleens een keer. We genieten van de contacten met familie en vrienden de hele Nieuwjaarsdag, zijn daar ook zowat de hele dag mee bezig en sluiten af met verse sushi bij de lokale Japanner. Maandag maar meteen de boot van de “kerstdracht” af geholpen. Dus: alle versiersels uit de kajuit opgeborgen en ook de lampjes buiten uit de mast gehaald. Net voor het natte weer door zet, hebben we alle versiering droog binnen.
Door de swell die de haven in komt bij deze harde zuidoostenwind liggen we flink te hobbelen aan onze steiger. Vooral in de avond en nacht gaat het fiks tekeer. Zware rukken stellen onze landvasten op proef. Als Martje na een onrustige nacht aan dek komt, blijken van een klamp (“touwdoorvoer” aan bakboord voorop) twee dikke bouten krom getrokken te zijn. Ook de houten lijst daar is flink beschadigd. Meteen aan het werk dus. In Lagos nieuwe bouten en moeren gehaald, de oude eraf gezaagd (losdraaien gaat niet meer), het houtwerk weer netjes gemaakt en in een lekkere klodder zwarte kit de zaak weer met nieuwe bouten en moeren gemonteerd; zie je bijna niets meer van! Tijdens de montage, waarvoor Frans als een slangenmens opgevouwen in de ankerbak moet kruipen, komt hij erachter dat zijn buik inderdaad door de Kerst en Nieuw in omvang is toegenomen (of is misschien de ankerbak gekrompen?). Wel meteen een nieuw landvastrubber besteld, zodat een volgend keer de boot beter de schokken op kan vangen.
Donderdag gaat Martje lekker op de fiets boodschappen doen en Frans schroeft de carburateur van de buitenboordmotor uit elkaar. De (zo goed als nieuwe) motor loopt de laatste tijd stationair erg slecht en onregelmatig. Er zit wat vuil links en rechts, en na alle sproeiertjes doorgeprikt te hebben kan de handel weer in elkaar. De motor loopt weer helemaal als nieuw; probleem opgelost. Vrijdag maar meteen onze was naar de wasserette gebracht met de Zodiac.
Vrijdagavond is er Nieuwjaars cocktail voor alle jachtbemanningen en de medewerkers van Marina Portimão. Erg goed verzorgd, met volop hapjes, drankjes en levende muziek. Zondag was het “Ladies Day” voor het varen met de Micro-Magics. Heerlijk in het zonnetje zetten de dames uit de haven hun beste en fanatiekste beentje voor met deze mini-zeilregatta.
Maandag 9 januari zitten we al vroeg in de (huur-)auto richting Faro Airport. Rob en Mieke (van de Grand-Cru uit Herkingen) komen een week “zon proeven” in Portimão na een turbulent jaar.
Hartstikke blij zijn we hen te zien, heerlijk. Meteen maar een terras in de zon in Faro gedaan, nabij het strand, natuurlijk met een koud biertje.
Naar Portimão gereden, waar Mieke en Rob op een steenworp van de Aveline een hotel hebben gereserveerd.
Frans laat namiddag meteen maar aan Rob zien dat ze ook hier midden in de winter nog knappe terrassen hebben in de zon; weer met een biertje dus.
De volgende dagen rijden we samen rond in de omgeving, waarbij de lunch steevast op een zonnig terras, meestal nabij het strand, gebruikt wordt. En als je dan toch bij het strand bent, dan raap je natuurlijk schelpen voor thuis.
We bezoeken deze week Alvor, Caldes de Monchique, Cabo de São Vicente (jazeker, voor een foto op de stoel bij de vuurtoren), Sagres, Lagos, Ponte da Piedade en Carvoeiro, alles bij een heerlijke temperatuur en natuurlijk de zon, waarbij vooral Mieke geniet van alle prachtige bloeiende bloemen.
Maandag 16 januari is na een geweldige week de koek weer op en brengt Frans Mieke en Rob weer terug naar Faro voor hun terugvlucht naar Eindhoven. Tot in het najaar Mieke en Rob………………..
