Zaterdag 18 maart 2017. We rijden met de huurauto (de zoveelste) naar het vliegveld in Faro. Vroeg in de avond landen daar Hans en Marion (hiep hiep hoera) vanuit Eindhoven voor een weekje samen met ons naar Alicante.
Ze slapen aan boord en het wordt weer erg laat met eigenlijk een Palmke teveel, maar ja, we hebben ook zoveel bij te praten met die twee! Zondag redelijk op tijd uit de veren en na het ontbijt laten we de Aveline achter in Portimão en rijden we de 870 kilometer naar Alicante. Om precies te zijn naar El Campello, waar Jan (uit Eindhoven) al 22 jaar woont en die we al een heel lange tijd niet hebben gezien.
Een voorspoedige reis op de rustige autowegen van Portugal en Spanje brengt ons in goed acht uur in El Campello. Werkelijk buitengewoon hartelijk worden we ontvangen door Jan, Gumer en Jacky en ook meteen vallen we in verbazing vanwege het geweldige huis (een slakkenhuis notabene) dat Jan daar eigenhandig heeft gebouwd op een prachtige locatie direct aan zee. Eerst maar een hapje eten in een lokaal restaurant en daarna nog tot diep in de nacht gekletst, want ja, het was ook zo’n tijd geleden. De volgende ochtend vergapen we ons bij daglicht nogmaals aan het huis van Jan, het is werkelijk een kunstwerk geworden, met tig vierkante meters aan zelf gelegde mozaïek, we raken maar niet uitgekeken! Prachtig!
Jan laat ons veel mooie plaatsen zien tot in de verre omgeving. We bezoeken Alicante (de oude binnenstad is prachtig), jachthavens, kastelen, pittoreske plaatsen en allerhande bezienswaardigheden.
Jan is een voortreffelijke gids en weet echt de mooiste plekjes te vinden, zoals Guadalest dat in het binnenland van de Costa Blanca goed verborgen ligt. Het unieke aan Guadalest is dat het dorp op prachtige wijze in de rotsen geïntegreerd is. Het bijna duizend jaar oude dorp is geheel gesitueerd rondom een kasteel. Het kasteel, simpelweg El Castell de Guadalest genaamd, is jarenlang een belangrijk verdedigingspunt geweest van de Moren tegen de Spanjaarden. Omdat Guadalest alleen via een uit de rotsen uitgehouwde ingang te bereiken was en het kasteel forse torens had die als een kraaiennest boven de rotsen uitstaken was het eenvoudig te verdedigen. Vanaf het begin van de zeventiende eeuw zwaaien de Spanjaarden de scepter in Guadalest.
Wie Guadalest bezoekt krijgt tevens een fraai uitzicht op het in de vorige eeuw aangelegde stuwmeer, dat al jarenlang een groot deel van de provincie Alicante van drinkwater voorziet.
Trouwens, ook Jan neemt een deel van de watervoorziening voor zijn rekening: hij heeft naast de exploitatie van percelen bouwgrond ook de wegen en de watervoorziening gerealiseerd.
We bezoeken ook de oude binnenstad van Altea met mooie witte huizen en prachtige met kiezelstenen geplaveide steegjes. We drinken een glas in de het café van Capitan Kurt, een waar museum met maskers van de hele wereld. De uitbater zwierf maar liefst 38 jaar over de wereldzeeën met zijn zeiljacht Nicole. Op zijn reis verzamelde hij een mega-hoeveelheid rituele maskers die hij na vestiging aan de wal allemaal opgehangen heeft in het café. We weten niet wat we zien: het is meer museum dan café.
Ook leidt Jan ons naar de meest geweldige, veelal authentieke eetgelegenheden waar we de heerlijkste gerechten op onze dis zien belanden. Als we niet in restaurants eten geeft Jan thuis steevast een staaltje kookkunst weg waar we ook onze vingers bij aflikken. Alles rijkelijk overgoten natuurlijk met vino en cerveza. De tijd bij Jan, Gumer en Jacky vliegt voorbij en we genieten van elke minuut, maar donderdagochtend zitten we dan toch weer met vieren in de auto richting Portugal. Heerlijke dagen waren het, bedankt Jan, Gumer en Jacky: tot ziens!
