Maandag 23 januari 2017. Op tijd vertrekken we samen met Jan en José (Jonas) en de huurauto vanuit Portimão richting Spaanse grens. We hebben in Cordoba voor 3 nachten een hotelkamer gereserveerd om die stad te kunnen bezichtigen. Over de deels lege autobaan (zonder maandagochtend files) leggen we de 400 kilometer inclusief koffiestop in krap 4 uur af. Rond 15.00 uur (Spaanse tijd) arriveren we in Cordoba, door een wirwar van smalle straatjes waar de auto nauwelijks door kan, een stuk tegen het (eenrichtings-) verkeer in, naar Hotel Conquistador, echt midden in het oude centrum van de stad, op zo’n 15 meter (!) van de Mosque- of Mezquita-kathedraal.

Voor een eerste indruk van deze stad gaan we direct na het inchecken aan de wandel. Prachtig deze stad, alles mooi in de verf, schoon, opgeruimd en authentiek. Een stralende zon met strakblauwe hemel geeft alles meteen meer pracht. Genieten dus weer! Natuurlijk eerst de lunch in een piepklein restaurant met een koud glas bier, anders gaan we het niet redden tot het diner. Meteen weer Spanje met een siësta van 15.00 tot 19.00 uur. De eerste indruk van de wandeling deze middag maakt ons direct enthousiast.

In de avond lekker gegeten in een restaurant op loopafstand van het hotel (Casa Palacio Bandõlero) en op tijd naar bed. Dinsdag na een iets te uitgebreid ontbijt (’t is ook allemaal weer zo lekker) meteen maar de straat overgestoken van het hotel naar de kathedraal. Het is er nog niet druk en we kunnen meteen naar binnen. Cordoba (thans zo’n 325.000 inwoners) is een belangrijke cultuurstad van Spanje met best bewaarde oudheidkundige zaken. Het historisch centrum van Cordoba met de kathedraal staat op de wereld-erfgoedlijst van Unesco.

Zo is Cordoba overheerst door Romeinen (Karduba) tot ongeveer het jaar 400, Byzantijnen tot ongeveer 710, de Moren tot ongeveer 1030 en tot op heden de Christenen. Al deze “overheersers” hebben hun eigen sporen achtergelaten in de vele vormen van oudheidkundige architectuur. De Moren zijn in 785 gestart met de bouw van de moskee (Mezquita), waarin vervolgens elementen te ontdekken zijn van Romeinse, Byzantijnse, Syrische, Perzische en Gotische stijlen. Ofwel, je weet niet wat je ziet!

Er staan 860 marmeren zuilen die de dubbele bogen ondersteunen, zoals die in een moskee vaker te zien zijn. Vreemd is dat midden in de “moskee” een geweldige gotisch kerkschip staat, waarin vervolgens renaissance- en barokinvloeden terug te vinden zijn. Er staat echt een enorme kathedraal midden in de moskee, sprakeloos!

De minaret is vervolgens “verbouwd” tot gotische klokkentoren, maar veel moeite om de oorspronkelijke bouwstijlen te veranderen heeft men niet gedaan: het levert een prachtig samenspel op van alle bouwstijlen en geloofsovertuigingen. Zo ook de binnentuin met sinaasappelbomen, fonteinen en fraai aangelegde perken.

Een stukje verder ligt het Alcázar de los Reyes (“Paleis van de Vorsten”). Het bouwwerk stamt uit de 14e eeuw en diende oorspronkelijk als bescherming voor de stad en tevens verblijfplaats voor de verschillende katholieke koningen. Het kijkt uit over de Guadalquivir (rivier). Ook hier weer de Mujedar-bouwstijl, de mix van Moorse en Christelijke stijlen, met binnen een scala aan indrukwekkende Romeinse mozaïeken. Na de Moorse overheersing werd dit paleis het centrum van de Inquisitie, inclusief martelkamers en -werktuigen.

Rondom dit paleis liggen prachtig onderhouden Arabische tuinen. Bloemen, planten, fruitbomen, heesters, kruidenplanten, waterloopjes en fonteinen maken het geheel tot een lust voor het oog.

Vanuit het Alcázar wandelen we door de Joodse wijk, bezoeken we de synagoge en strijken vervolgens neer op een terras in de zon. 

Ook deze dag sluiten we af met een oer-Spaanse maaltijd in “El Patio Andaluz” waarna op tijd naar bed.

Onze laatste dag in Cordoba maken we een uitgebreide stadswandeling naar Plaza de Capuchinos, Plaza de Corrodera, Plaza de las Cabezas en vandaar via een terras naar de oude Moorse baden van de Kalief. De resten van deze baden zijn “per ongeluk” aangetroffen in 1903 en vervolgens gerestaureerd tussen 1961 en 1964. Ze stammen uit de 11e eeuw en werden gebruikt voor de hygiëne maar maakten ook deel uit van het sociale leven van de Islamiet.

Ook lopen we over de oude Romeinse brug over de Guadalquivir, ze stamt uit de 1e eeuw (lijkt toch ook wel heel sterk op de brug in Maastricht).

Ook deze dag sluiten we af met een lekkere Spaanse hap en een goed glas in een nabijgelegen restaurant. Donderdagochtend rijden we na het ontbijt de mooie stad weer uit, richting Portugese grens en vervolgens door naar Portimão. Het was weer allemaal meer dan de moeite waard.  

Gelukkig en gezond 2017

 

Zondag 1 januari 2017. Na een gezellige en bourgondische oudejaarsavond aan boord van de Triskel liggen we natuurlijk veel te laat -na het prachtige en goeddeels professionele vuurwerk- in bed, en daarmee ook ’s-ochtends niet te vroeg op. Het vuurwerk verloopt overigens ietsje anders dan we in NL gewoon zijn: hier wordt oudjaar helemaal niet geknald, en pas om 12.00 middernacht steekt men vuurwerk af. Om 12.15 is dat gebeurd en keert de rust weer terug.

De hele dag plegen- en krijgen we telefoontjes met nieuwjaarswensen en brengen we de buitenlandkosten voor onze telefoon-provider op een fors hoog niveau, maar dat mag ook weleens een keer. We genieten van de contacten met familie en vrienden de hele Nieuwjaarsdag, zijn daar ook zowat de hele dag mee bezig en sluiten af met verse sushi bij de lokale Japanner. Maandag maar meteen de boot van de “kerstdracht” af geholpen. Dus: alle versiersels uit de kajuit opgeborgen en ook de lampjes buiten uit de mast gehaald. Net voor het natte weer door zet, hebben we alle versiering droog binnen.

Door de swell die de haven in komt bij deze harde zuidoostenwind liggen we flink te hobbelen aan onze steiger. Vooral in de avond en nacht gaat het fiks tekeer. Zware rukken stellen onze landvasten op proef. Als Martje na een onrustige nacht aan dek komt, blijken van een klamp (“touwdoorvoer” aan bakboord voorop) twee dikke bouten krom getrokken te zijn. Ook de houten lijst daar is flink beschadigd. Meteen aan het werk dus. In Lagos nieuwe bouten en moeren gehaald, de oude eraf gezaagd (losdraaien gaat niet meer), het houtwerk weer netjes gemaakt en in een lekkere klodder zwarte kit de zaak weer met nieuwe bouten en moeren gemonteerd; zie je bijna niets meer van! Tijdens de montage, waarvoor Frans als een slangenmens opgevouwen in de ankerbak moet kruipen, komt hij erachter dat zijn buik inderdaad door de Kerst en Nieuw in omvang is toegenomen (of is misschien de ankerbak gekrompen?). Wel meteen een nieuw landvastrubber besteld, zodat een volgend keer de boot beter de schokken op kan vangen.

Donderdag gaat Martje lekker op de fiets boodschappen doen en Frans schroeft de carburateur van de buitenboordmotor uit elkaar. De (zo goed als nieuwe) motor loopt de laatste tijd stationair erg slecht en onregelmatig. Er zit wat vuil links en rechts, en na alle sproeiertjes doorgeprikt te hebben kan de handel weer in elkaar. De motor loopt weer helemaal als nieuw; probleem opgelost. Vrijdag maar meteen onze was naar de wasserette gebracht met de Zodiac.

Vrijdagavond is er Nieuwjaars cocktail voor alle jachtbemanningen en de medewerkers van Marina Portimão. Erg goed verzorgd, met volop hapjes, drankjes en levende muziek. Zondag was het “Ladies Day” voor het varen met de Micro-Magics. Heerlijk in het zonnetje zetten de dames uit de haven hun beste en fanatiekste beentje voor met deze mini-zeilregatta.

Maandag 9 januari zitten we al vroeg in de (huur-)auto richting Faro Airport. Rob en Mieke (van de Grand-Cru uit Herkingen) komen een week “zon proeven” in Portimão na een turbulent jaar.

Hartstikke blij zijn we hen te zien, heerlijk. Meteen maar een terras in de zon in Faro gedaan, nabij het strand, natuurlijk met een koud biertje.

 

Naar Portimão gereden, waar Mieke en Rob op een steenworp van de Aveline een hotel hebben gereserveerd.

 

 

Frans laat namiddag meteen maar aan Rob zien dat ze ook hier midden in de winter nog knappe terrassen hebben in de zon; weer met een biertje dus.

 

 

De volgende dagen rijden we samen rond in de omgeving, waarbij de lunch steevast op een zonnig terras, meestal nabij het strand, gebruikt wordt. En als je dan toch bij het strand bent, dan raap je natuurlijk schelpen voor thuis.

We bezoeken deze week Alvor, Caldes de Monchique, Cabo de São Vicente (jazeker, voor een foto op de stoel bij de vuurtoren), Sagres, Lagos, Ponte da Piedade en Carvoeiro, alles bij een heerlijke temperatuur en natuurlijk de zon, waarbij vooral Mieke geniet van alle prachtige bloeiende bloemen.

Maandag 16 januari is na een geweldige week de koek weer op en brengt Frans Mieke en Rob weer terug naar Faro voor hun terugvlucht naar Eindhoven. Tot in het najaar Mieke en Rob………………..