Donderdag 4 augustus 2016. We staan vroeg op (05.30 uur) en voordat we vertrekken nog even het weerbericht gecheckt. Het blijkt moeilijk in te schatten wat de wind nu precies gaat doen en samen met de nl-bemanning van de GeluXvogel en de Jonas besluiten we een dagje te wachten voordat we verder gaan. Omdat Frans jarig is mag hij nog een uurtje terug naar bed. Lekker uitgeslapen en verder even naar de bakker voor een gebakje bij de koffie. In de namiddag nog een borreltje natuurlijk, ook komen de hele dag via What’s App, E-Mail en telefoon felicitaties binnen. Men is de verjaardag van Frans in Nederland niet vergeten en dat doet ons goed. Vrijdagochtend weer vroeg opgestaan en samen met de GeluXvogel en de Jonas losgemaakt in Gijon. Juist als we willen vertrekken zien we dat de computer met de kaarten en de AIS niet werkt: het programma start niet op. Vlug een route ingebracht op de plotter en de GPS, zodat we toch veilig onze weg weten te vinden. Er staat totaal geen wind en het grootzeil hangt er werkeloos bij terwijl de diesel de mijlen maakt. Gelet op de afstand van 68 zeemijl moeten we ook wel wat vaart houden anders gaat het erg lang duren (deze reis duurde uiteindelijk 10,5 uur).

Vertrokken met lange broek en een extra shirt onder een dikke fleece kunnen we na enkele uren wat gaan “afpellen”: de zon breekt door en de temperatuur stijgt snel. Het zicht is goed en we genieten van de prachtige groene kust, met in de verte de hoge heuvels.

Een school dolfijnen op jacht flitste langs de Aveline, geen tijd om ons te komen entertainen (en dus ook geen tijd om een foto te maken). Ribadeo ligt aan de Ria del Eo en de monding van deze rivier kunnen we pas het laatste moment zien. We varen een prachtige groene omgeving binnen, onder een 30 meter hoge brug door en worden met de hulp van een vriendelijke havenmeester op een prachtige plek afgemeerd in de haven van Real Club Nautico de Ribadeo.

Zaterdag eerst de computerproblemen met de geweldige ICT-ondersteuning van de Minor (die op dat moment in Cherbourg ligt) opgelost; op afstand wordt alles weer werkend gemaakt en kunnen we weer vooruit. ’s-Middags trekken we de wandelschoenen aan en klauteren we tegen de steile heuvel op richting centrum van Ribadeo.

Het stadje van ca. 10.000 inwoners ligt aan de riviermonding Ría del Eo, wat gedeeltelijk een natuurreservaat is. Een stad die altijd veel met de scheepvaart te maken heeft gehad, nog goed te zien aan de oude rederijen en scheepswerven. De brug Puente de Todos los Santos, die de pelgrimsroute naar Santiago via het noorden verkort en Galicië met Asturië verbindt, is het punt waar de zeevaarders werden ingehaald en uitgezwaaid. Vroeger vertrokken hier de emigranten, de Indianos, naar Amerika om later goederen en rijkdom mee terug te nemen naar Galicië.

De stad werd oorspronkelijk gevormd rond de havens van Porcillan en Cabanela langs de oevers van de rivier. De moeite waard om te bezoeken zijn de ruïnes van het Castillo de San Damián, een fort aan de monding van de rivier, en de brug Puente dos Santo, al was het alleen al om het uitzicht.

Overal waar we wandelen zien we de pelgrims op hun tocht naar Santiago, steevast met een Jacobsschelp achter op de volle rugzak vastgemaakt. Vanuit Ribadeo beginnen ze aan de laatste 200 kilometer naar Santiago. Onze bedoeling is om een dag of twee hier rond te kijken en dan weer verder te varen naar het westen, maar het weer gooit roet in onze plannen. De wind in de omgeving van Viveiro en La Coruña neemt de komende dagen toe tot 6-7 Bft en we blijven dus enkele dagen langer in Ribadeo, voorwaar geen straf! Prachtige gebouwen, een rijk verleden maar vooral ook veel terrassen en restaurants waar het goed toeven is met een koud biertje en de pinxto’s. Overal op de terrassen waar je wat drinken bestelt komen de obers rond met lekkere hapjes (pinxto’s), kon slechter dus. Koken aan boord staat even op een laag pitje hier. In de vroege middag gebruiken we hier de warme maaltijd in bescheiden restaurants, steeds met veel Spanjaarden. Voorgerecht, hoofdgerecht en toetje plus een kannetje vino voor de somma van € 12,00 pp, inclusief stemmige TL-verlichting, formica tafels en niet te opdringerige kunststofschrootjes, maar vooral ook een buitengewoon vriendelijke bediening.

We wandelen de dagen dat we hier zijn veel in en rond de stad en langs de rivier. Alles is keurig groen, aangelegd en onderhouden.

We zullen hier waarschijnlijk nog zeker tot vrijdag/zaterdag liggen, maar ja, “Wie tijd heeft, krijgt altijd goede wind”.